‘Je voelt je gelijk een NS’er”

ROSMALEN - Op een gemiddelde dag in 2022 stapten er 1.874 reizigers de trein in of uit op station Rosmalen, onder wie veel jongeren. Een sprintertype genaamd de FLIRT verbindt het dorp met onder andere Nijmegen, ’s-Hertogenbosch en Tilburg Universiteit. Dat maakt het station populair onder scholieren. Zo begon het ook voor Wouter Korlaar.

Hoewel hij opgroeide in Hedel, heeft hij zijn vwo-diploma gehaald aan het Rodenborch-College, dat toentertijd nog vlakbij station Rosmalen stond. Het liefst kwam hij per spoor naar school.

Voor zijn vervolgopleiding zit hij nog veel vaker in de trein. Dit schooljaar is hij namelijk gestart met de opleiding Machinist Railvervoer aan het Koning Willem I College in Den Bosch.

Hij en zijn dertien jaargenoten krijgen drie dagen per week theorieles. Daar leert hij onder andere over de werking van treinen, het handelen bij calamiteiten, en de Nederlandse wetgeving. Daarnaast is de opleiding erg praktijkgericht: verdeeld over het eerste schooljaar lopen de leerlingen in totaal tien weken stage bij de NS.

Tijdens die stageweken gaan de scholieren één op één op pad met een mentor. Al vanaf de eerste stagedag mogen ze zelf treinen besturen, onder toeziend oog van de begeleidend machinist. “Je voelt je gelijk een NS’er,” vertelt Wouter. “Je hoort er direct bij.”

Inmiddels heeft hij al flink wat kilometers afgelegd. Vooral het uitzicht vanuit de cabine kan hij erg waarderen, zowel overdag als ’s nachts: “Er is altijd wel wat te zien.” Zo heeft hij al flink wat sterrenhemelen kunnen bewonderen en ontelbaar veel konijnen langs zien komen.

Maar natuurlijk houdt het beroep veel meer in dan uit het raam kijken. Een machinist moet snel handelen in het geval van een calamiteit. Zo heeft Wouter wel eens een noodstop gemaakt toen de trein een steen op het spoor raakte. Als er mogelijk gevaar dreigt, is het van belang dat andere treinen direct worden ingelicht en het spoor tijdelijk stil kan worden gelegd. Gelukkig zijn sommige noodgevallen eenvoudiger op te lossen: Wouter heeft wel eens moeten toeteren - ofwel tyfoneren, in jargon - naar een kat die over het spoor slenterde toen de trein net het perron verliet.

Daarnaast is een trein besturen vooral een kwestie van timing. Het is aan de machinist om de balans te vinden tussen het geven van tractie en het laten uitrollen van de trein, om op een energiezuinige manier op schema te rijden. Dat vergt inzicht.

De tweejarige opleiding wordt afgesloten met een theorietoets en praktijkexamen in een simulator. De geslaagden zijn daarna volledig bevoegd tot machinist.

Wouter kijkt ernaar uit om na zijn opleiding aan de slag te gaan in het personenvervoer binnen Nederland. Daarnaast hoopt hij op de lange termijn wel eens internationale trajecten te gaan rijden. En de kers op de taart? “De droom zou natuurlijk zijn om in Zwitserland te rijden, door de Alpen over de Rhätische Bahn.”

Toch is hij bovenal positief over Nederland, waar relatief veel woon-werkverkeer per spoor plaatsvindt en continu wordt geïnnoveerd. In het buitenland ziet hij het er wel eens anders aan toegaan. Zo zat hij op vakantie in Roemenië in een versleten NS-dieseltrein die daar was opgekocht vanuit Nederland.

Hoeveel hij ook gereisd heeft, het spoor tussen ’s-Hertogenbosch en Rosmalen is hij nooit uit het oog verloren: “Dat is zeker mijn meest bereden stukje. Om daar nu soms zelf te mogen rijden, dat is fantastisch.”

En station Rosmalen, waar het allemaal begon? Ook daar komt hij nog graag. “Het heeft zeker een plekje in mijn hart,” concludeert Wouter. “Het is een mooi stationnetje.”

Foto en foto voorpagina: Pauline Luyben/paulinefotografeert.nl